Tijdservers lijken op andere computerservers in de zin dat ze zich meestal op een netwerk bevinden. Een tijdserver verzamelt timinginformatie, gewoonlijk van een externe hardwarebron en synchroniseert vervolgens het netwerk met die tijd.

Vaak worden tijdservers gesynchroniseerd met een UTC (Coordinated Universal time) -bron, de wereldwijde standaardtijdschaal waarmee computers over de hele wereld exact op hetzelfde moment kunnen worden gesynchroniseerd. Dit is van evident belang in sectoren waar exacte timing cruciaal is, zoals de beurs of de luchtvaartindustrie.

Er zijn verschillende bronnen die een tijdserver kan gebruiken als een tijdreferentie. Het internet is een voor de hand liggende bron, maar internettijdreferenties van internet zoals nist.gov en windows.time kunnen niet worden geverifieerd, waardoor de tijdserver en daarmee het netwerk kwetsbaar blijft voor beveiligingsbedreigingen.

Er zijn geverifieerde alternatieven voor internet, waarvan het meest gebruikelijk is om het GPS-netwerk te gebruiken. Aangezien het Global Positioning System afhankelijk is van precies weten hoe laat het is om betrouwbare locatie-informatie te garanderen, kan deze informatie worden gebruikt door een tijdserver.

Een eenvoudige GPS-antenne aangesloten op de tijdserver zorgt ervoor dat de GPS-timingreferentie regelmatig wordt gecontroleerd door de tijdserver. Een GPS-tijdserver is tot enkele honderden nanoseconden nauwkeurig (een nanoseconde = een miljardste van een seconde).

Er zijn ook een aantal nationale radio-uitzendingen, zoals het WWVB-signaal uit Colorado in de VS, het MSF-signaal van Cumbria in het VK en het DCF-77-signaal uit Frankfurt in Duitsland.

Deze radiosignalen zijn echter beperkt in hun bereik en zelfs in grote steden zoals Londen kan het moeilijk zijn om een ​​voldoende signaal te ontvangen.

De meeste timingservers gebruiken NTP (Network Time-protocol). Er zijn andere protocollen beschikbaar, maar NTP wordt voornamelijk gebruikt en wordt beschouwd als de standaard voor timingprotocollen. NTp bestaat al meer dan 25 jaar en is momenteel op versie 4, maar wordt altijd bijgewerkt wat waarschijnlijk de reden is waarom het bij vet het meest gebruikelijke timingprotocol is.

NTP-tijdservers werken binnen de TCP / IP-suite en zijn afhankelijk van UDP (User Datagram Protocol). Een minder complexe vorm van NTP - Simple Network Time Protocol (SNTP) wordt gebruikt in sommige apparaten en toepassingen waarbij een hoge nauwkeurigheidstiming niet zo belangrijk is en ook standaard is opgenomen in Windows-software (hoewel recentere versies van Microsoft Windows het volledige NTP hebben) geïnstalleerd en de broncode is gratis en direct beschikbaar op internet via ntp.org).

Dit bericht is geschreven door Richard N Williams

Richard N Williams is een technisch auteur en een specialist in de NTP-server en de tijd synchronisatie industrie. Richard N Williams op Google+