Het meten van tijd

Het meten van het verstrijken van de tijd is een preoccupatie van de mens sinds het begin van de beschaving. Grofweg betekent het meten van tijd het gebruik van een bepaalde vorm van repetitieve cyclus om uit te rekenen hoeveel tijd er verstreken is. Traditioneel is deze repetitieve cyclus gebaseerd op de beweging van de hemelen, zoals een dag die een revolutie van de aarde is, een maand die een volledige baan van de aarde is door de maan en een jaar dat de baan van de aarde in de zon is.

Naarmate onze technologie vorderde, hebben we de tijd kunnen meten in kleinere en kleinere stappen van zonnewijzers waarmee we de uren konden tellen, mechanische klokken die ons de minuten lieten controleren, elektronische klokken die dat laten was voor de eerste keer nauwkeurig seconden opnemen in de huidige tijd leeftijd van atoomklokken waar de tijd kan worden gemeten tot de nanoseconde.

Met de vooruitgang in chronologie die heeft geleid tot technologieën zoals NTP klokken, tijdservers, atoomklokken, GPS-satellieten en moderne wereldwijde communicatie, komt met een ander raadsel: wanneer begint een dag en wanneer eindigt het.

De meeste mensen gaan ervan uit dat een dag 24 uren duurt en dat deze van middernacht tot middernacht duurt. Atoomklokken hebben ons echter onthuld dat een dag geen 24-uren is en in feite varieert de lengte van een dag (en neemt deze geleidelijk geleidelijk toe).

Nadat atoomklokken waren ontwikkeld, was er een oproep van veel sectoren om een ​​wereldwijde tijdschaal te bedenken. Een die de ultra gebruikt nauwkeurige aard van atoomklokken om het passeren te meten, maar ook een die rekening houdt met de rotatie van de aarde. Geen rekening houden met de variabele aard van de lengte van een dag zou betekenen dat elke statische tijdschaal uiteindelijk zou afdrijven en de dag langzaam naar de nacht zou afdrijven.

Om dit te compenseren, heeft de wereldwijde tijdschaal van de wereld, genaamd UTC (gecoördineerde universele tijd), extra seconden toegevoegd (schrikkelseconden) om ervoor te zorgen dat er geen afwijking is. UTC-tijd wordt in stand gehouden door een constellatie van atoomklokken en wordt gebruikt door modern technologieën zoals de NTP tijdserver wat ervoor zorgt dat computernetwerken allemaal exact dezelfde precieze tijd hebben.

Dit bericht is geschreven door

Richard N Williams

Richard N Williams is een technisch auteur en een specialist in de NTP-server en de tijd synchronisatie industrie. Richard N Williams op Google+

Gerelateerd lezen