Netwerktijd Protocol (NTP) wordt door de meeste computernetwerken als synchronisatietool gebruikt. NTP distribueert een bron met één tijd rond een netwerk en zorgt ervoor dat alle apparaten synchroon daarmee werken. NTP is zeer nauwkeurig en in staat om alle machines binnen een paar milliseconden van de tijdbron op een netwerk te houden. Waar deze tijdbron vandaan komt, kan echter leiden tot problemen in tijdsynchronisatie binnen een netwerk. (Meer ...)

Leap Seconds zijn in gebruik sinds de ontwikkeling van atoomklokken en de introductie van de globale tijdschaal UTC (Coordinated Universal Time). Schrikkelseconden voorkomen dat de werkelijke tijd, zoals verteld door atoomklokken, en de fysieke tijd, geregeerd door de zon die het hoogst is op het middaguur, uit elkaar drijven.

Sinds UTC in de 1970's begon toen UTC werd geïntroduceerd, zijn 24 Leap Seconds toegevoegd. Schrikkelseconden zijn een punt van controverse, maar zonder hen zou de dag langzaam in de nacht verdwijnen (zij het na vele eeuwen); ze veroorzaken echter problemen voor sommige technologieën.

NTP-servers (Network Time Protocol) implementeren Leap Seconds door de laatste seconde van de dag te herhalen wanneer een Leap Second wordt geïntroduceerd. Terwijl Leap Second-introductie een zeldzame gebeurtenis is, die slechts één of twee keer per jaar plaatsvindt, voor sommige complexe systemen die duizenden gebeurtenissen verwerken, veroorzaakt deze herhaling een seconde problemen.

Voor reuzen van zoekmachines, Google, kunnen Leap Seconds ervoor zorgen dat hun systemen tijdens deze tweede fase werken, zoals in 2005, wanneer sommige van de geclusterde systemen niet meer werken accepteren. Hoewel dit er niet toe leidde dat hun site werd onderdrukt, wilde Google het probleem aanpakken om toekomstige problemen te voorkomen die door deze chronologische fudge werden veroorzaakt.

De oplossing was om een ​​programma te schrijven dat tijdens de dag van een Sprong Tweede in wezen tegen hun computerservers gelogen had, waardoor de systemen geloofden dat de tijd enigszins vooruit was op wat de NTP-servers vertelden het.

Deze geleidelijke versnellingstijd betekende dat aan het einde van een dag, wanneer een Leap Second is toegevoegd, de tijdservers van Google de extra seconde niet hoeven te herhalen omdat de tijd op zijn servers dan al een seconde achterblijft.

Hoewel Google's oplossing voor de Leap Second geniaal is, veroorzaken de meeste computersystemen Leap Seconds helemaal geen problemen. Met een computernetwerk dat is gesynchroniseerd met een NTP-server, worden sprongeneconden automatisch aan het einde van een dag aangepast en komen maar zelden voor, zodat de meeste computersystemen deze kleine storing op den duur nooit merken.

De meeste mensen zullen hebben gehoord van atoomklokken, de meeste mensen, waarschijnlijk zonder het te beseffen hebben zelfs gebruikt ze; Maar ik betwijfel of veel mensen het lezen van dit zal ooit heb gezien. Atoomklokken zijn zeer technisch gecompliceerde onderdelen van machines. Zich baserend op stofzuigers, super-koelmiddelen zoals vloeibare stikstof en zelfs lasers, zijn de meeste atoomklokken alleen in laboratoria, zoals NIST (National Institute for Standards en tijd) in de VS, of NPL (National Physical Laboratory) in het Verenigd Koninkrijk.

Geen enkele andere vorm van tijdwaarneming is zo nauwkeurig als een atoomklok. Atoomklokken vormen de basis van de wereld van de wereldwijde tijdschaal UTC (Coordinated Universal Time). Zelfs de lengte rotatie aarde vereist manipulatie door toevoeging van sprong seconden UTC je dag gesynchroniseerd houden.

Atoomklokken werken met de oscillerende verandering van atomen in verschillende energietoestanden. Cesium is de geprefereerde atoom gebruikt in atoomklokken, die 9,192,631,770 keer per seconde oscilleert. Dit is een constante effect ook, zozeer zelfs dat een tweede wordt nu gedefinieerd door deze veel trillingen van het cesium atoom.

Louis Essen bouwde de eerste nauwkeurige atoomklok in 1955 bij het National Physical Laboratory in het Verenigd Koninkrijk, sindsdien atoomklokken steeds nauwkeuriger met moderne atoomklokken in staat om tijd te handhaven voor meer dan een miljoen jaar zonder ooit een seconde te verliezen zijn geworden.

In 1961 UTC werd 's werelds wereldwijde tijdschaal, en door 1967, het Internationaal Stelsel van Eenheden nam de Cesium frequentie als de officiële tweede.

Sindsdien hebben atoomklokken onderdeel van de moderne technologie. Aan boord van elke GPS-satelliet, atoomklokken balk tijd signalen naar de aarde, waardoor satelliet navigatiesystemen in auto's, boten en vliegtuigen om hun locaties nauwkeurig beoordelen.

UTC-tijd is ook essentieel voor de handel in de moderne wereld. Met computernetwerken spreken met elkaar over tijdzones, met atoomklokken als referentie voorkomt fouten, zorgt voor de beveiliging en levert betrouwbare gegevensoverdracht.

Het ontvangen van een signaal van een atoomklok voor computer tijd synchronisatie is ongelooflijk eenvoudig. NTP tijdservers dat de tijd die het signaal ontvangen van de GPS-satellieten, of die uitgezonden op radio golven van plaatsen NPL en NIST, staat computernetwerken over de hele wereld om veilige en nauwkeurige tijd te houden.

Onderzoekers hebben ontdekt dat de Britse atoomklok onder controle staat van het National Physical Laboratory van het VK (NPL) is de meest accurate ter wereld.

NPL's CsF2 cesiumfontein-atoomklok is zo nauwkeurig dat het niet een seconde lang zou afdrijven in 138 miljoen jaar, bijna twee keer zo nauwkeurig als eerst werd gedacht.

Onderzoekers hebben nu ontdekt dat de klok op één deel nauwkeurig is in 4,300,000,000,000,000, waardoor het de meest accurate atoomklok ter wereld is.

De CsF2-klok gebruikt de energietoestand van cesiumatomen om de tijd te houden. Met een frequentie van 9,192,631,770 pieken en dalen per seconde, regeert deze resonantie nu de internationale standaard voor een officiële seconde.

De internationale standaard van tijd-GMT-wordt bestuurd door zes atoomklokken, inclusief de CsF2, twee klokken in Frankrijk, één in Duitsland en één in de VS, dus deze onverwachte toename in nauwkeurigheid betekent dat de globale tijdschaal nog betrouwbaarder is dan eerst werd gedacht.

UTC is essentieel voor moderne technologieën, vooral met zoveel wereldwijde communicatie en handel via internet, grensoverschrijdend en via tijdzones.

UTC zorgt ervoor dat afzonderlijke computernetwerken in verschillende delen van de wereld op hetzelfde moment kunnen worden bewaard, en vanwege het belang ervan, zijn nauwkeurigheid en precisie van essentieel belang, vooral wanneer u kijkt naar de soorten transacties die nu online worden uitgevoerd, zoals het kopen van aandelen en aandelen en wereldwijd bankieren.

Voor het ontvangen van UTC is het gebruik van een tijdserver en het protocol vereist NTP (Network Time Protocol). Tijdservers ontvang een bron van UTC direct van atoomklokken bronnen zoals NPL, die een tijdsignaal over lange golfradio uitzendt, en het GPS-netwerk (GPS-satellieten verzenden alle atoomklok-tijdsignalen, dat is hoe satellietnavigatiesystemen de positie berekenen door het verschil in tijd tussen meerdere GPS-signalen uit te werken.)

NTP houdt alle computers nauwkeurig op UTC door continu elke systeemklok te controleren en aan te passen voor elke drift in vergelijking met het UTC-tijdsignaal. Door een NTP tijdserver, een netwerk van computers kan binnen enkele milliseconden van UTC blijven, waardoor fouten worden voorkomen, beveiliging wordt gewaarborgd en een betrouwbare bron van nauwkeurige tijd wordt geboden.

Computerhacken is een veel voorkomend onderwerp in het nieuws. Sommige van de grootste bedrijven zijn het slachtoffer geworden van hackers en om een ​​groot aantal redenen. Bescherming van computernetwerken tegen invasie van kwaadwillende gebruikers is een dure en geavanceerde industrie omdat hackers veel methoden gebruiken om een ​​systeem binnen te dringen.

Er bestaan ​​verschillende vormen van beveiliging tegen ongeautoriseerde toegang tot computernetwerken, zoals antivirussoftware en firewalls.

Een gebied dat vaak over het hoofd wordt gezien, is echter waar een computernetwerk het vandaan haalt, wat vaak een kwetsbaar aspect is voor een netwerk en een manier voor hackers.

De meeste computernetwerken gebruiken NTP (Network Time Protocol) als een methode om gesynchroniseerd te blijven. NTP is uitstekend in het tegelijkertijd houden van computers, vaak tot enkele milliseconden, maar is afhankelijk van één enkele tijd.

Omdat computernetwerken van verschillende organisaties met elkaar moeten communiceren, is het logisch om dezelfde tijd te hebben, wat de reden is dat de meeste computernetwerken synchroniseren met een bron van UTC (Coordinated Universal Time).

UTC, de wereldwijde tijdschaal van de wereld, wordt door atoomklokken en verschillende methoden voor het gebruik van UTC zijn beschikbaar.

Heel vaak gebruiken computernetwerken een internettijdbron om UTC te verkrijgen, maar dit is vaak het geval wanneer ze beveiligingsproblemen tegenkomen.

Het gebruik van internettijdbronnen laat een computernetwerk open voor verschillende kwetsbaarheden. Ten eerste, om toegang tot de internettijdbron mogelijk te maken, moet een poort open blijven in de systeemfirewall (UDP 123). Zoals met elke open poort, kunnen ongeautoriseerde gebruikers hiervan profiteren, met behulp van de open poort als een weg naar het netwerk.

Ten tweede, als de internettijdbron zelf als er mee wordt geknoeid, zoals door BGP-injectie (Border Gateway Protocol), dit tot allerlei problemen kan leiden. Door internettijdservers te vertellen was het een ander tijdstip of een andere datum, grote ravage kon ontstaan ​​als gegevens verloren gingen, systeemcrashes - een type Y2K-effect!

Ten slotte kunnen internettijdservers niet worden geverifieerd door NTP en kunnen ze ook onnauwkeurig zijn. Kwetsbaar om te latency en beïnvloed op afstand, fouten kunnen ook voorkomen; eerder dit jaar verloren enkele gerenommeerde tijdservers enkele minuten, waardoor duizenden computernetwerken de verkeerde tijd ontvingen.

Om volledige bescherming te garanderen, zijn dedicated en externe tijdservers, zoals Galleon's NTS 6001 zijn de enige veilige methode om UTC te ontvangen. Met behulp van GPS (of een radio-uitzending) een externe NTP tijdserver kan niet worden gemanipuleerd door kwaadwillende gebruikers, is tot enkele milliseconden nauwkeurig, kan niet afwijken en is niet gevoelig voor tijdfouten.

De sprekende klok van Groot-Brittannië viert zijn 75^th verjaardag deze week, terwijl de service nog steeds de tijd biedt om meer dan 30 miljoen bellers per jaar te overnemen.

De dienst, beschikbaar door 123 te bellen op een BT-vaste lijn (British Telecom), begon in 1936 toen het General Post Office (GPO) het telefoonnetwerk bestuurde. In die tijd gebruikten de meeste mensen mechanische klokken die gevoelig waren voor drift. Tegenwoordig biedt de BT-sprekende klok ondanks de veelvuldigheid van digitale klokken, mobiele telefoons, computers en een groot aantal andere apparaten nog steeds de tijd aan 30 miljoen bellers per jaar, terwijl andere netwerken hun eigen spreekkloksystemen implementeren.

Veel van het aanhoudende succes van de sprekende klok is misschien te danken aan de nauwkeurigheid die het houdt. De modern sprekende klok is nauwkeurig tot vijf milliseconden (5 / 1000ths van een seconde), en nauwkeurig gehouden door de atoomkloksignalen die door NPL (Nationaal Fysisch Laboratorium) en het GPS-netwerk.

Maar de presentator die de tijd 'na de derde slag' verklaart, voorziet mensen van een menselijke stem, iets wat andere methoden voor tijdschrijven niet bieden, en heeft mogelijk iets te maken met waarom zoveel mensen het nog steeds gebruiken.

Vier mensen hebben de eer gehad om de stem voor de spreekklok te geven; de huidige stem van de BT-klok is Sara Mendes da Costa, die de stem sinds 2007 heeft geleverd.

Natuurlijk vereisen veel moderne technologieën een nauwkeurige bron van tijd. Computernetwerken die om veiligheidsredenen moeten worden gesynchroniseerd en om fouten te voorkomen, hebben een bron van atoomkloktijd.

Netwerktijdservers, gewoonlijk genoemd NTP-servers na Network Time Protocol dat de tijd verdeelt over de computers in een netwerk, gebruikt u GPS-signalen die atoomklok-tijdsignalen bevatten, of door radiosignalen die worden uitgezonden door plaatsen als NPL en NIST (National Institute for Standards and Time) in de VS.

Als je ooit hebt geprobeerd om de tijd bij te houden zonder een horloge of klok, zul je je realiseren hoe moeilijk het kan zijn. Over een paar uur kun je binnen een half uur van het juiste moment komen, maar precieze tijd is erg moeilijk te meten zonder een of andere vorm van chronologisch apparaat.

Vóór het gebruik van klokken was het bijhouden van de tijd ongelooflijk moeilijk en zelfs het verliezen van dagen uit de jaren werd gemakkelijk om te doen, tenzij je het dagelijks bijhoudt. Maar de ontwikkeling van nauwkeurige uurwerken duurde lang, maar er zijn verschillende belangrijke stappen in de chronologie geëvolueerd die steeds kortere tijdmetingen mogelijk maakten.

Vandaag, met het voordeel van atoomklokken, NTP-servers en GPS-kloksystemende tijd kan worden gevolgd tot binnen een miljardste van een seconde (nanoseconde), maar dit soort nauwkeurigheid heeft de mensheid duizenden jaren gekost om te volbrengen.

Stonehenge

Omdat de prehistorische mens geen afspraken hoefde te houden of op tijd op het werk moest komen, had hij weinig behoefte aan het kennen van de tijd van de dag. Maar toen de landbouw begon, werd het essentieel om te weten wanneer je gewassen moest planten. De eerste chronologische apparaten zoals Stonehenge worden verondersteld te zijn gebouwd voor een dergelijk doel.

Het identificeren van de langste en kortste dagen van het jaar (zonnewendes) stelde vroege boeren in staat te berekenen wanneer ze hun gewassen moesten planten, en voorzag waarschijnlijk veel spirituele betekenis in dergelijke gebeurtenissen.

zonnewijzers

Het leverde de eerste pogingen om de tijd gedurende de dag bij te houden. De vroege mens besefte dat de zon op regelmatige paden door de hemel bewoog, zodat ze hem als een methode van chronologie gebruikten. Zonnewijzers kwamen in allerlei gedaanten, van obelisken die grote schaduwen werpen tot kleine sierzonnewijzers.

mechanische klok

De eerste echte poging om mechanische klokken te gebruiken verscheen in de dertiende eeuw. Deze gebruikte echappementmechanismen en gewichten om de tijd te houden, maar de nauwkeurigheid van deze vroege klokken betekende dat ze meer dan een uur per dag zouden verliezen.

Slingerklok

Klokken werden voor het eerst betrouwbaar en accuraat toen slingers in de zeventiende eeuw begonnen te verschijnen. Terwijl ze nog steeds zouden afdrijven, betekende het slingerend gewicht van slingers dat deze klokken de eerste minuten konden bijhouden, en vervolgens de seconden die door engineering werden ontwikkeld.

Elektronische klokken

Elektronische klokken met behulp van kwarts of andere mineralen maakten nauwkeurigheid van delen van een seconde mogelijk en maakten het mogelijk om nauwkeurige klokken op de grootte van het polshorloge in te stellen. Hoewel mechanische horloges bestonden, zouden ze te veel gaan drijven en moesten ze constant worden opgewonden. Met elektronische klokken werd voor de eerste keer echte probleemloze nauwkeurigheid bereikt.

Atomic Klokken

Het bijhouden van de tijd tot duizenden, miljoenen en zelfs miljard delen van een seconde kwam toen de eerste atoomklokken aangekomen in de 1950's. Atoomklokken waren zelfs nauwkeuriger dan de rotatie van de aarde, dus Leap Seconds moest worden ontwikkeld om ervoor te zorgen dat de wereldtijd op basis van atoomklokken, Coordinated Universal Time (UTC) overeenkomt met het pad van de zon in de lucht.

Ontwikkeling in kloknauwkeurigheid lijkt exponentieel toe te nemen. Van de vroege mechanische klokken, waren er slechts nauwkeurig tot ongeveer een half uur per dag, elektronische klokken ontwikkeld aan het begin van de eeuw die slechts dreef met een seconde. Door de 1950's werden atoomklokken ontwikkeld die nauwkeurig werden tot duizendsten van een seconde en jaar na jaar werden ze steeds preciezer.

Momenteel is de meest nauwkeurige atoomklok in het bestaan, ontwikkeld door NIST (National Institute for Standards and Time) verliest elke 3.7 miljard jaar een seconde; echter met behulp van nieuwe berekeningen onderzoekers suggereren ze kunnen nu een berekening bedenken die zou kunnen leiden tot een atoomklok die zo nauwkeurig zou zijn dat hij slechts elke 37 miljard jaar een seconde zou verliezen (driemaal langer dan het universum al bestond).

Dit zou het maken atoomklok nauwkeurig tot een quintillionth van een seconde (1,000,000,000,000,000,000th van een seconde of 1x 10¹⁸). De nieuwe berekeningen die de ontwikkeling van dit soort precisie kunnen ondersteunen, zijn ontwikkeld door de effecten van temperatuur op de minuscule atomen en elektronen die worden gebruikt om de atoomklokken 'tikken' te bestuderen. Door de effecten van variabelen zoals temperatuur uit te werken, beweren de onderzoekers dat ze de nauwkeurigheid van atoomkloksystemen kunnen verbeteren; echter, welke mogelijke toepassingen heeft deze nauwkeurigheid?

Atoomkloknauwkeurigheid wordt steeds relevanter in onze geavanceerde technologische wereld. Niet alleen zijn technologieën zoals GPS en breedband datastromen afhankelijk van nauwkeurige atoomkloktiming, maar het bestuderen van fysica en kwantummechanica vereist een hoge mate van nauwkeurigheid, waardoor wetenschappers de oorsprong van het universum kunnen begrijpen.

Om een ​​atoomkloktijdbron te gebruiken, voor precieze technologieën of computernetwerksynchronisatie, is de eenvoudigste oplossing om a te gebruiken netwerktijdserver; deze apparaten ontvangen een tijdstempel direct van een atoomklokbron, zoals GPS of radiosignalen uitgezonden door bijvoorbeeld NIST of NPL (National Physical Laboratory).

Deze tijdservers gebruiken NTP (Network Time Protocol) om de tijd rond een netwerk te verdelen en ervoor te zorgen dat er geen drift is, waardoor uw computernetwerk tot op milliseconde van een atoomklokbron nauwkeurig kan worden gehouden.

Het Pacifische eiland Samoa, ooit de laatste plaats op aarde om de zonsondergang te zien, is om de hele natie met 24-uren naar de toekomst te brengen!

Natuurlijk hebben de Samoanen de geheimen van tijdreizen niet ontdekt, maar overslaan ze een hele dag om hun land aan de andere kant van de Internationale Datalijn (IDL) te laten vallen.

Procedure

U ontvangt een e-mail van STO Garant (info@sto-garant.nl) met informatie over het voldoen van de betaling voor uw boeking. Voor alle boekingen geldt dat het volledige boekingsbedrag voor aanvang van de boeking betaald dient te zijn aan de derdengeldenrekening. Internationale datalijn (IDL) de denkbeeldige lengtelijn op het aardoppervlak waar de datum verandert wanneer een schip of vliegtuig er oost of west over reist. Sinds 1892 heeft Samoa aan de oostkant van de IDL gezeten, maar nu is het de Prime Minsister van het land. Tuilaepa Sailele Malielegaoi is van plan om de natie naar de westelijke kant te verschuiven, in wezen een dag overslaan, waardoor handel met het aangrenzende Australië en Nieuw-Zeeland eenvoudiger wordt.

Wanneer de verandering aan het einde van het jaar doorgaat, verliest Samoa's populatie van 180,000 een dag, gaande van 29 in december tot 31 december (de 30 december is gekozen dus vermoedelijk kunnen Samoa's nog steeds Oud en Nieuw vieren).

Samoa is niet het enige land dat op tijd vooruit springt. Toen in 1752 van de Juliaanse kalender naar het Gregoriaans veranderde, moest het Britse rijk 11-dagen overslaan, terwijl Rusland, het laatste Europese land dat de Gregoriaanse kalender aannam, 13-dagen moest overslaan (interessant is dat dit de verjaardag van de Oktoberrevolutie maakt) op 7 november).

Moeilijkheden met tijdzones

Terwijl Samoa moeilijk met handel is, heeft deze verandering noodzakelijk gemaakt, een mondiale economie betekent dat een universeel tijdsysteem nodig is voor communicatie tussen landen in verschillende tijdzones.

UTC-Coordinated Universal Time was opgezet voor juist dit doel. Gegarandeerd door atoomklokken, 's werelds meest accurate uurwerken, laat UTC de hele wereld synchroniseren met exact dezelfde tijd.

UTC wordt vaak gebruikt door technologieën zoals computernetwerken om communicatie over de hele wereld mogelijk te maken, om fouten en miscommunicatie te voorkomen. De meeste technologieën gebruiken NTP-servers (Network Time Protocol) om een ​​bron van UTC-tijd te ontvangen - hetzij via internet, gps-signalen of radiofrequenties - en distribueert deze over het computernetwerk om ervoor te zorgen dat elk apparaat op hetzelfde moment wordt gesynchroniseerd.

Een nieuwe atoomklok zo accuraat als elke geproduceerde is ontwikkeld door de Universiteit van Tokio, die zo nauwkeurig is dat hij de verschillen in het zwaartekrachtsveld van de aarde kan meten - meldt het tijdschrift Nature Photonics.

Hoewel atoomklokken zeer nauwkeurig zijn, en worden gebruikt om de internationale tijdschaal UTC (Coordinated Universal Time) te definiëren, waarop veel computernetwerken vertrouwen om hun NTP-servers tot, ze zijn eindig in hun nauwkeurigheid.

Atoomklok gebruikt de oscillaties van atomen die worden uitgezonden tijdens de verandering tussen twee energietoestanden, maar momenteel worden ze beperkt door het Dick-effect, waarbij ruis en interferentie die wordt gegenereerd door de lasers die worden gebruikt om de frequentie van de klok te lezen, geleidelijk de tijd beïnvloeden.

De nieuwe optische tralieklokken, ontwikkeld door professor Hidetoshi Katori en zijn team aan de Universiteit van Tokio, omzeilen dit probleem door de oscillerende atomen in een optisch rooster te vangen dat wordt geproduceerd door een laserveld. Dit maakt de klok extreem stabiel en ongelooflijk accuraat.

De klok is inderdaad zo nauwkeurig. Professor Katori en zijn team suggereren dat het niet alleen toekomstige GPS-systemen tot op enkele centimeters nauwkeurig kan maken, maar ook het verschil in gravitatie van de aarde kan meten.

Zoals ontdekt door Einstein in zijn speciale en algemene relativiteitstheorieën, wordt de tijd beïnvloed door de kracht van zwaartekrachtvelden. Hoe sterker de zwaartekracht van een lichaam, hoe meer tijd en ruimte wordt gebogen, waardoor de tijd wordt vertraagd.

Professor Katori en zijn team suggereren dat dit betekent dat hun klokken kunnen worden gebruikt om olievoorraden onder de aarde te vinden, omdat olie een lagere dichtheid heeft en daarom een ​​zwakkere zwaartekracht heeft dan rots.

Ondanks het Dick Effect worden traditionele atoomklokken momenteel gebruikt om UTC te besturen en om computernetwerken via te synchroniseren NTP tijdservers, zijn nog steeds zeer nauwkeurig en zullen niet over een seconde in een 100,000-jaar blijven hangen, nog steeds nauwkeurig genoeg voor de meeste precieze tijdvereisten.

Echter, een eeuw geleden was de meest nauwkeurige klok die beschikbaar was een elektronische kwartsklok die een seconde per dag zou afwijken, maar naarmate de technologie zich ontwikkelde, werden steeds meer nauwkeurige tijdsstukken vereist, dus in de toekomst is het zeer goed mogelijk dat deze nieuwe generatie van atoomklokken zal de norm zijn.