Het is een van 's werelds meest iconische grondmerken. Met trots trots op de Houses of Parliament, viert de Big Ben zijn 150th-verjaardag. Toch ondanks het leven in een tijdperk van atoomklokken en NTP tijdservers, het is een van de meest gebruikte uurwerken ter wereld met honderdduizenden Londenaren die op hun klokkenspel vertrouwen om hun horloges in te stellen.

Big Ben is eigenlijk de naam van de hoofdbel in de klok die het kwartier per uur laat klinken, maar de bel begon niet te klinken toen de klok voor het eerst werd gebouwd. De klok begon de tijd op 31 May 1859 te houden, terwijl de bel pas in juli 11 voor de eerste keer toesloeg.

Sommigen beweren dat de bel van twaalf ton is vernoemd Sir Benjamin Hall de hoofdcommissaris van de werken die aan het klokkenproject werkte (en waarvan gezegd werd dat het een man van grote omvang was). Anderen beweren dat de bel is vernoemd naar zwaargewicht bokser Ben Caunt die vocht onder de naam Big Ben.

Het vijftonige klokmechanisme werkt als een gigantisch polshorloge en wordt driemaal per week opgewonden. Zijn nauwkeurigheid als hij wordt afgestemd door oude centen toe te voegen of te verwijderen op de slinger die vrij ver verwijderd is van de nauwkeurigheid die moderne atoomklokken en NTP-server systemen genereren met bijna nanoseconde precisie.

Terwijl Big Ben door tienduizenden Londenaren wordt vertrouwd om nauwkeurige tijd te bieden, wordt de moderne atoomklok dagelijks door miljoenen mensen gebruikt zonder het te beseffen. Atoomklokken vormen de basis voor de GPS-satellietnavigatiesystemen die we in onze auto's hebben. Ook houden ze het internet gesynchroniseerd via de NTP tijdserver (Network Time Protocol).

Elk computernetwerk kan met een atoomklok worden gesynchroniseerd met behulp van een toegewezen NTP-server. Deze apparaten ontvangen de tijd van een atoomklok, hetzij via het GPS-systeem of gespecialiseerde radio-uitzendingen.

Er zijn nu naar verluidt evenveel auto's op de weg als er huishoudens zijn en het duurt slechts een korte reis tijdens het spitsuur om te beseffen dat deze bewering heel waar is.

Congestie is een groot probleem in onze steden en het controleren en beheren van dit verkeer is een van de meest essentiële aspecten van het verminderen van congestie. Veiligheid is ook een punt van zorg op onze wegen, omdat de kans dat al die voertuigen die rondrijden zonder elkaar af en toe te raken bijna nul is, maar het probleem kan worden geïllustreerd door slecht verkeersbeheer.

Als het gaat om het beheersen van de verkeersstromen van onze steden is er geen groter wapen dan het bescheiden verkeerslicht. In sommige steden zijn deze apparaten eenvoudige getimede lichten die het verkeer op de ene manier stoppen en het andere toestaan ​​en vice versa.

Het potentieel van hoe verkeerslichten congestie kunnen verminderen, wordt nu echter gerealiseerd en dankzij de milliseconde synchronisatie die mogelijk is gemaakt met NTP-servers is nu drastisch verminderen van congestie is een aantal van 's werelds grootste steden.

In plaats van eenvoudig getimede segmenten van groen, oranje en rood, kunnen verkeerslichten reageren op de behoeften van de weg, waardoor meer auto's door de ene richting kunnen rijden terwijl ze in andere worden beperkt. Ze kunnen ook in combinatie met elkaar worden gebruikt, waardoor groene lichtdoorgangen voor auto's op hoofdroutes mogelijk zijn.

Dit alles is echter alleen mogelijk als het verkeerslichtsysteem door de hele stad wordt gesynchroniseerd en dat alleen kan worden bereikt met een NTP tijdserver.

NTP (Network Time Protocol) is gewoon een algoritme dat op grote schaal wordt gebruikt voor synchronisatie. EEN NTP-server ontvangt een tijdsignaal van een nauwkeurige bron (normaal gesproken een atoomklok) en de NTP-software verdeelt het vervolgens over alle apparaten in een netwerk (in dit geval de verkeerslichten).

Procedure

U ontvangt een e-mail van STO Garant (info@sto-garant.nl) met informatie over het voldoen van de betaling voor uw boeking. Voor alle boekingen geldt dat het volledige boekingsbedrag voor aanvang van de boeking betaald dient te zijn aan de derdengeldenrekening. NTP-server controleert continu de tijd op elk apparaat en zorgt ervoor dat het overeenkomt met het tijdsignaal, zodat alle apparaten (verkeerslichten) perfect op elkaar worden afgestemd, waardoor het volledige verkeerslichtsysteem kan worden beheerd als een enkelvoudig, flexibel verkeersbeheersysteem in plaats van individuele willekeurige lichten .

Procedure

U ontvangt een e-mail van STO Garant (info@sto-garant.nl) met informatie over het voldoen van de betaling voor uw boeking. Voor alle boekingen geldt dat het volledige boekingsbedrag voor aanvang van de boeking betaald dient te zijn aan de derdengeldenrekening. NTP tijdserver heeft een revolutie teweeggebracht in de synchronisatie van computernetwerken in de afgelopen twintig jaar. NTP (Network Time Protocol) is de software die verantwoordelijk is voor het distribueren van tijd van de tijdserver naar het hele netwerk, het aanpassen van machines voor drift en het garanderen van nauwkeurigheid.

NTP kan systeemklokken tot enkele millimeters betrouwbaar onderhouden GMT (Coordinated Universal Time) of een ander tijdschema waarmee het wordt gevoed.

NTP kan echter alleen zo betrouwbaar zijn als de tijdsbron die het ontvangt en omdat UTC de wereldwijde civiele tijdschaal is, hangt het af van waar de UTC-bron vandaan komt.

Nationale tijd- en frequentietransmissies van natuurkundelaboratoria zoals NIST in de VS of NPL in het Verenigd Koninkrijk zijn uiterst betrouwbare bronnen van UTC en NTP tijdservers zijn speciaal voor hen ontworpen. De tijdsignalen zijn echter niet gegarandeerd, ze kunnen de hele dag afvallen en zijn gevoelig voor interferentie; ze worden ook regelmatig omgeslagen voor onderhoud.

Voor de meeste toepassingen zullen een paar uur van uw netwerk dat op kristaloscillatoren vertrouwt waarschijnlijk niet teveel problemen veroorzaken bij de synchronisatie. Echter, GPS (Global Positioning System) is een veel betrouwbaardere bron voor UTC-tijd omdat een GPS-satelliet altijd boven het hoofd hangt. Ze vereisen een gezichtslijn-ontvangst, wat betekent dat een antenne op het dak of buiten een open raam moet gaan.

Voor toepassingen waarbij nauwkeurigheid en betrouwbaarheid essentieel zijn, is de veiligste oplossing om te investeren in een duaal systeem NTP tijdserver, dit apparaat kan zowel de radiotransmissies zoals MSF, DCF-77 of WWVB en het GPS-signaal ontvangen.

Op een duaal systeem NTP-server, NTP zal zowel tijdbronnen nemen als een netwerk synchroniseren om te zorgen voor meer nauwkeurigheid en betrouwbaarheid.

UTC (Coordinated Universal Time) is de wereldwijde tijdschaal van de wereld en vervangt de oude tijdstandaard GMT (Greenwich Meantime) in de 1970's.

Hoewel GMT was gebaseerd op de beweging van de zon, is UTC gebaseerd op de tijd die wordt verteld door atoomklokken hoewel het in lijn met GMT wordt gehouden door de toevoeging van 'Leap Seconds' die de vertraging van de rotatie van de aarde compenseert, waardoor zowel UTC als GMT naast elkaar kunnen lopen (GMT wordt vaak ten onrechte aangeduid als UTC - hoewel er geen echte verschil maakt het niet echt uit).

Bij computers kan UTC computernetwerken over de hele wereld synchroniseren om tijdgevoelige transacties van over de hele wereld mogelijk te maken. De meeste computernetwerken worden gebruikt netwerk tijdservers om te synchroniseren met een UTC-tijdbron. Deze apparaten gebruiken het protocol NTP (Network Time Protocol) om de tijd over de netwerken te verdelen en controleren voortdurend of er geen afwijking is.

Het enige dilemma in het gebruik van een toegewijde NTP tijdserver is het selecteren waar de tijdbron vandaan komt die het type regelen NTP-server u heeft nodig. Er zijn echt drie plaatsen waar een bron van UTC-tijd gemakkelijk kan worden gevonden.

De eerste is internet. Bij het gebruik van een internettijdbron zoals time.nist.gov of time.windows.com een ​​speciale NTP-server is niet noodzakelijk vereist omdat op de meeste besturingssystemen al een versie van NTP is geïnstalleerd (dubbelklik in Windows op het klokpictogram om de internettijdopties te zien).

*NB: Microsoft, Novell en anderen raden ten sterkste af om internettijdbronnen te gebruiken als beveiliging een probleem is. Internettijdbronnen kunnen niet worden geverifieerd door NTP en bevinden zich buiten de firewall, wat kan leiden tot beveiligingsrisico's.

De tweede methode is om een ​​te gebruiken GPS NTP-server; deze apparaten maken gebruik van het GPS-signaal (meestal gebruikt voor satellietnavigatie), wat eigenlijk een tijdcode is die wordt gegenereerd door een atoomklok (vanaf de satelliet). Terwijl dit signaal overal ter wereld beschikbaar is, heeft een GPS-antenne een duidelijk zicht op de hemel nodig, wat het enige nadeel is van het gebruik van GPS.

Als alternatief kunnen de nationale natuurkundige laboratoria van veel landen, zoals NIST in de VS en NPL in het Verenigd Koninkrijk, verzendt u een tijdsignaal van hun atoomklokken. Deze signalen kunnen worden opgevraagd met een radio waarnaar wordt verwezen NTP-server hoewel deze signalen eindig en kwetsbaar zijn voor lokale interferentie en topografie.

Tijdsynchronisatie is vaak een veel onderschat aspect van computerbeheer. Over het algemeen is tijdsynchronisatie alleen cruciaal voor netwerken of voor computers die in de loop van de tijd gevoelige transacties over het internet in beslag nemen.

Tijdsynchronisatie met moderne besturingssystemen zoals Windows Vista, XP of de verschillende versies van Linux is relatief eenvoudig omdat de meeste het tijdsynchronisatieprotocol NTP (Network Time Protocol) of ten minste een vereenvoudigde versie (SNTP) bevatten.

NTP is een op algoritmen gebaseerd programma en werkt met behulp van een enkele tijdbron die kan worden gedistribueerd over het netwerk (of een enkele computer) en wordt voortdurend gecontroleerd om te verzekeren dat de klokken van het netwerk nauwkeurig worden uitgevoerd.

Voor gebruikers van een enkele computer of netwerken waar veiligheid en precisie geen primaire aandachtspunten zijn (hoewel voor elke netwerkbeveiliging een hoofdaangelegenheid moet zijn), is de eenvoudigste manier om een ​​computer te synchroniseren een internettijdstandaard te gebruiken.

Met een Windows-besturingssysteem kan dit eenvoudig op één computer worden gedaan door dubbel op het klokpictogram te klikken en vervolgens het tabblad internettijd te configureren. Er moet echter worden opgemerkt dat bij gebruik van een op internet gebaseerde tijdbron, zoals nist.gov of windows.time, een poort in de firewall open moet worden gelaten waar kwaadwillende gebruikers misbruik van kunnen maken.

Voor netwerkgebruikers en gebruikers die geen kwetsbaarheden in hun firewall willen achterlaten, is de meest geschikte oplossing het gebruik van een speciale netwerktijdserver. De meeste van deze apparaten gebruiken ook het protocol NTP, maar omdat ze extern een tijdreferentie ontvangen van het netwerk (meestal via GPS of langegolfradio), laten ze geen kwetsbaarheden in de firewall achter.

Deze NTP-server apparaten zijn ook veel betrouwbaarder en nauwkeuriger dan internettijdbronnen omdat ze rechtstreeks communiceren met het signaal van een atoomklok in plaats van meerdere lagen te zijn (in NTP-termen bekend als strata) van de referentieklok zoals de meeste internettijdbronnen dat zijn.

Het GPS-netwerk (Global Positioning System) is algemeen bekend als een satellietnavigatiesysteem. Het geeft echter een ultra-nauwkeurig tijdsignaal door van een ingebouwde atoomklok.

Die chronologische pioniers bij NIST hebben samengewerkt met de University of Colorado en hebben 's werelds meest nauwkeurige atoomklok tot nu toe ontwikkeld. De op strontium gebaseerde klok is bijna twee keer zo nauwkeurig als de huidige cesiumklokken die worden gebruikt om te regeren GMT (Coordinated Universal Time) omdat het elke 300 miljoen jaar slechts een seconde verliest.

Strontium gebaseerd atoomklokken worden nu gezien als de weg vooruit in de tijdwaarneming omdat hogere niveaus van nauwkeurigheid haalbaar zijn die gewoon niet mogelijk zijn met het cesiumatoom. Strontium klokken, zoals hun voorgangers, werken door de natuurlijke maar zeer consistente vibratie van atomen te benutten.

Deze nieuwe generaties klokken gebruiken echter laserstralen en extreem lage temperaturen in de buurt van het absolute nulpunt om de atomen te regelen en het is te hopen dat het een stap voorwaarts is om een ​​perfect precieze klok te creëren.

Deze extreme nauwkeurigheid lijkt misschien een stap te ver en overbodig, maar de toepassingen voor dergelijke precisie zijn veelomvattend en wanneer u nadenkt over de technologieën die zijn ontwikkeld die zijn gebaseerd op de eerste generatie atoomklokken zoals GPS-navigatie, NTP-server synchronisatie en digitale uitzendingen een nieuwe wereld van opwindende technologie op basis van deze nieuwe klokken zou net om de hoek kunnen zijn.

Hoewel het wereldwijde tijdsschema van de wereld, UTC, gebaseerd is op de tijd die een constellatie van cesiumklokken vertelt (en overigens is de definitie van een seconde net iets meer dan 9 miljard cesiumtikken), wordt aangenomen dat wanneer het raadgevend comité voor Tijd en frequentie bij het Bureau International des Poids et Mesures (BIPM) volgende ontmoet het zal bespreken of om deze volgende generatie van te maken atoomklokken de nieuwe standaard.

Strontiumklokken zijn echter niet de enige methode van zeer precieze tijd. Vorig jaar zorgde een quantumklok, die ook bij NIST werd ontwikkeld, voor een nauwkeurigheid van 1 seconde in 1 miljard jaar. Dit type klok kan echter niet direct worden gecontroleerd en vereist een complexer schema om de tijd te bewaken.

A netwerktijdserver kan een van de meest cruciale apparaten op een computernetwerk zijn, omdat tijdstempels van vitaal belang zijn voor de meeste computertoepassingen: van verzenden en e-mail tot het debuggen van een netwerk.

Kleine onnauwkeurigheden in een tijdstempel kunnen grote schade aanrichten aan een netwerk, van e-mails die binnenkomen voordat ze technisch zijn verzonden, tot het achterlaten van een volledig systeem dat kwetsbaar is voor beveiligingsbedreigingen en zelfs fraude.

Een netwerktijdserver is echter slechts zo goed als de tijdbron waarmee deze wordt gesynchroniseerd. Veel netwerkbeheerders kiezen ervoor om een ​​tijdcode van internet te ontvangen, maar veel internettijdbronnen zijn volledig onnauwkeurig en vaak te ver weg van een klant om enige echte nauwkeurigheid te bieden.

Bovendien kunnen op internet gebaseerde tijdbronnen niet worden geverifieerd. Verificatie is een beveiligingsmaatregel die wordt gebruikt door NTP (Network Time Protocol dat de netwerktijdserver bestuurt) om te zorgen dat de tijdserver precies is zoals hij zegt).

Om ervoor te zorgen dat de juiste tijd wordt bewaard, is het essentieel om een ​​tijdbron te selecteren die zowel veilig als nauwkeurig is. Er zijn twee methoden die een milliseconde nauwkeurigheid kunnen garanderen totUTC (gecoördineerde universele tijd - een globale tijdschaal gebaseerd op de tijd die door atoomklokken wordt verteld).

De eerste is om een ​​gespecialiseerde nationale tijd- en frequentie-uitzending uit te zenden in verschillende landen, waaronder het Verenigd Koninkrijk, de VS, Duitsland, Frankrijk en Japan. Helaas kunnen deze uitzendingen niet overal worden opgepikt, maar de tweede methode is om het door het GPS-netwerk uitgezonden tijdsignaal te gebruiken dat letterlijk overal op de planeet beschikbaar is.

A netwerktijdserver zal deze timingcode gebruiken en een volledig netwerk synchroniseren met NTP, vandaar dat ze vaak worden aangeduid als a NTP-server or NTP tijdserver. NTP past continu de klokken van het netwerk aan, zodat er geen drift is.

Computersynchronisatie is essentieel in de moderne wereld. Veel van de computernetwerken van de wereld zijn allemaal gesynchroniseerd met dezelfde wereldwijde tijdschaal GMT (Coordinated Universal Time).

Om de synchronisatie van het protocol te regelen NTP (Network Time Protocol) wordt in de meeste gevallen gebruikt omdat het in staat is om een ​​netwerk betrouwbaar tot enkele milliseconden uit UTC-tijd te synchroniseren.

De nauwkeurigheid van tijdssynchronisatie is echter alleen afhankelijk van de nauwkeurigheid van de tijdreferentie die wordt geselecteerd voor NTP om te distribueren en hier ligt een van de fundamentele fouten die zijn gemaakt bij het synchroniseren van computernetwerken.

Veel netwerkbeheerders vertrouwen op internettijdreferenties als een bron van UTC-tijd, behalve de beveiligingsrisico's die ze opleveren (omdat ze aan de verkeerde kant van een netwerkfirewall staan), maar ook de juistheid ervan kan niet worden gegarandeerd en recente studies hebben vond minder dan de helft van hen enige nuttige nauwkeurigheid helemaal.

Voor een veilige, nauwkeurige en betrouwbare methode van UTC zijn er echt maar twee keuzes. Gebruik het tijdsignaal van het GPS-netwerk of vertrouw op de langegolftransmissies die worden uitgezonden door nationale fysicalaboratoria zoals NPL en NIST.

Om te selecteren welke methode het beste is, is de enige factor waarmee rekening moet worden gehouden de locatie van het NTP-server dat is om het tijdsignaal te ontvangen.

GPS is het meest flexibel omdat het signaal letterlijk overal op de planeet beschikbaar is, maar het enige nadeel van het signaal is dat er een GPS-antenne op het dak moet liggen, omdat het een duidelijk zicht op de lucht nodig heeft. Dit kan problematisch blijken als het tijdserver bevindt zich op de lagere verdiepingen van een wolkenkrabber maar over het algemeen gebruiken de meeste gebruikers GPS-tijd signalen vinden dat ze zeer betrouwbaar en ongelooflijk nauwkeurig zijn.

Als GPS onpraktisch is, bieden de nationale tijd en frequenties een even nauwkeurige als veilige methode voor UTC-tijd. Deze langegolf signalen worden echter niet door elk land uitgezonden, hoewel het Amerikaanse WWVB-signaal dat door NIST in Colorado wordt uitgezonden, beschikbaar is in het grootste deel van Noord-Amerika, inclusief Canada.

Er zijn verschillende versies van dit signaal uitgezonden in heel Europa, inclusief de Duitse DCF en het VK Artsen Zonder Grenzen die het meest betrouwbaar en populair blijken te zijn. Deze signalen kunnen vaak ook buiten de grenzen van het land worden opgepikt, hoewel opgemerkt moet worden dat langegolftransmissies kwetsbaar zijn voor lokale interferentie en topografie.

Voor volledige gemoedsrust, duaal systeem NTP-servers die signalen van zowel de GPS- als de nationale fysica-laboratoria ontvangen, zijn beschikbaar hoewel ze meestal iets duurder zijn dan afzonderlijke systemen, hoewel het gebruik van meer dan één tijdsignaal hen dubbel betrouwbaar maakt.

Is een Atoomklok radioactief?

An atoomklok houdt de tijd beter dan elke andere klok. Ze houden zelfs de tijd beter dan de rotatie van de aarde en de beweging van de sterren. Zonder de atoomklok zou GPS-navigatie onmogelijk zijn, zou het internet niet synchroniseren en zou de positie van de planeten niet voldoende nauwkeurig bekend zijn om ruimtesondes en landers te lanceren en te bewaken.

Een atoomklok is niet radioactief, hij is niet afhankelijk van atoomverval. Integendeel, een atoomklok heeft een oscillerende massa en een veer, net als gewone klokken.

Het grote verschil tussen een standaardklok in je huis en een atoomklok is dat de oscillatie in een atoomklok zich tussen de kern van een atoom en de omringende elektronen bevindt. Deze oscillatie is niet precies een parallel met het balanswiel en de veer van een uurwerkhorloge, maar feit is dat beide oscillaties gebruiken om de tijd die voorbijgaat te volgen. De oscillatiefrequenties binnen het atoom worden bepaald door de massa van de kern en de zwaartekracht en elektrostatische "veer" tussen de positieve lading op de kern en de elektronenwolk eromheen.

Wat zijn de soorten atoomklokken?

Tegenwoordig, hoewel er verschillende soorten atoomklokken zijn, blijft het principe achter al deze hetzelfde. Het grootste verschil houdt verband met het gebruikte element en de middelen om te detecteren wanneer het energieniveau verandert. De verschillende soorten atoomklok omvatten:

De Cesium-atoomklok maakt gebruik van een straal cesiumatomen. De klok scheidt cesiumatomen van verschillende energieniveaus door een magnetisch veld.

De waterstof-atoomklok handhaaft waterstofatomen op het vereiste energieniveau in een container met wanden van een speciaal materiaal, zodat de atomen hun hogere energietoestand niet te snel verliezen.

De atoomklok van Rubidium, de eenvoudigste en meest compacte van allemaal, gebruikt een glazen cel van rubidiumgas die de absorptie van licht op de optische rubidium-frequentie verandert wanneer de omringende microgolffrequentie precies goed is.

De meest nauwkeurige commerciële atoomklok die vandaag beschikbaar is, maakt gebruik van het cesiumatoom en de normale magnetische velden en detectoren. Bovendien worden de cesiumatomen gestopt door heen en weer te zwaaien met laserstralen, waardoor kleine veranderingen in frequentie als gevolg van het Doppler-effect worden verminderd.

Wanneer was de atoomklok uitgevonden? atoomklok

In 1945 suggereerde fysica professor Isidor Rabi in Columbia dat een klok gemaakt kon worden van een techniek die hij ontwikkelde in de 1930s, atomaire bundel magnetische resonantie genaamd. Door 1949, het National Bureau of Standards (NBS, nu het National Institute of Standards and Technology, NIST) kondigde 's werelds eerste atoomklok aan met behulp van het ammoniakmolecuul als de bron van trillingen, en met 1952 kondigde het de eerste atoomklok aan met cesiumatomen als de trillingsbron, NBS-1.

In 1955, het Nationaal Fysisch Laboratorium (NPL) in Engeland heeft de eerste cesiumbundel-atoomklok gebruikt als kalibratiebron. In het volgende decennium werden meer geavanceerde vormen van de atoomklokken gecreëerd. In 1967 definieerde de 13e Algemene Conferentie over Gewichten en Maatregelen de SI-seconde op basis van trillingen van het cesiumatoom; 's werelds tijdregistratiesysteem had op dat moment geen astronomische basis meer! NBS-4, 's werelds meest stabiele cesium-atoomklok, werd voltooid in 1968 en werd in de 1990s gebruikt als onderdeel van het NPL-tijdsysteem.

In 1999 begon NPL-F1 te werken met een onzekerheid van 1.7-onderdelen in 10 tot de 15th-macht, of nauwkeurigheid tot ongeveer één seconde in 20 miljoen jaar, waardoor dit de meest accurate atoomklok ooit is gemaakt (een onderscheid dat in een vergelijkbare standaard wordt gedeeld in Parijs).

Hoe wordt Atoomkloktijd gemeten?

De juiste frequentie voor de specifieke cesiumresonantie wordt nu door internationale overeenstemming gedefinieerd als 9,192,631,770 Hz, zodat wanneer deze wordt gedeeld door dit aantal, de uitvoer exact 1 Hz of 1-cyclus per seconde is.

De nauwkeurigheid op lange termijn die haalbaar is met de moderne cesium-atoomklok (het meest gebruikelijke type) is beter dan één seconde per miljoen jaar. De atoomklok van waterstof vertoont een betere nauwkeurigheid op korte termijn (één week), bij benadering 10 maal de nauwkeurigheid van een cesium-atoomklok. Daarom heeft de atoomklok de nauwkeurigheid van tijdmeting ongeveer een miljoen keer verhoogd in vergelijking met de metingen die zijn uitgevoerd met behulp van astronomische technieken.

Synchroniseren met een atoomklok

De eenvoudigste manier om te synchroniseren met een atoomklok is om a te gebruiken speciale NTP-server. Deze apparaten ontvangen het GPS-ataomische kloksignaal of radiogolven van plaatsen zoals NIST of NPL.