De meesten van ons herkennen hoe lang een uur, een minuut of een seconde is, en we zijn eraan gewend dat onze klokken voorbij deze stappen gaan, maar heb je ooit gedacht wat klokken, horloges en de tijd op onze computers bestuurt om ervoor te zorgen dat een de tweede is een seconde en een uur per uur?

Vroege klokken hadden een zeer zichtbare vorm van klokprecisie, de slinger. Galileo Galilei was de eerste die de effecten ontdekte van het gewicht dat aan een draaipunt was opgehangen. Bij het observeren van een zwaaiende kroonluchter realiseerde Galileo zich dat een slinger voortdurend boven zijn evenwicht oscilleerde en niet wankelde in de tijd tussen schommelingen (hoewel het effect zwakker wordt, de slinger minder ver slingert en uiteindelijk stopt) en dat een slinger een methode om tijd te houden.

Vroege mechanische klokken met gemonteerde pendels bleken zeer nauwkeurig in vergelijking met andere beproefde methoden, waarbij een tweede in staat was om te worden gekalibreerd door de lengte van een slinger.

Natuurlijk, kleine onnauwkeurigheden in de meting en effecten van temperatuur en vochtigheid betekenden dat slingers niet helemaal precies waren en slinger klokken zouden met maar liefst een half uur per dag afdrijven.

De volgende grote stap in het bijhouden van de tijd was de elektronische klok. Deze apparaten gebruikten een kristal, meestal kwarts, dat bij de introductie van elektriciteit resoneert. Deze resonantie is zeer nauwkeurig waardoor elektrische klokken veel nauwkeuriger zijn dan hun mechanische voorgangers.

Ware nauwkeurigheid werd echter pas bereikt na de ontwikkeling van de atoomklok. In plaats van een mechanische vorm te gebruiken, zoals bij een slinger, of een elektrische resonantie zoals bij kwarts, gebruiken atoomklokken de resonantie van atomen zelf, een resonantie die niet verandert, verandert, vertraagt ​​of wordt beïnvloed door de omgeving.

Het internationale systeem van eenheden dat wereldmetingen definieert, definieert nu een seconde als de 9,192,631,770 oscillaties van een cesiumatoom.

Vanwege de nauwkeurigheid en nauwkeurigheid van atoomklokken bieden ze de bron van tijd voor veel technologieën, waaronder computernetwerken. Hoewel atoomklokken alleen in laboratoria en satellieten bestaan, met apparaten als Galleon's NTS 6001 NTP tijdserver.

Een tijdserver zoals de NTS 6001 ontvangt een bron van atoomkloktijd van beide GPS-satellieten (die ze gebruiken om onze satellietnavigators een manier te bieden om positie te berekenen) of van radiosignalen uitgezonden door fysica laboratoria zoals NIST (National Institute of Standards and Time) of NPL (Nationaal Fysisch Laboratorium).

Computerhacken is een veel voorkomend onderwerp in het nieuws. Sommige van de grootste bedrijven zijn het slachtoffer geworden van hackers en om een ​​groot aantal redenen. Bescherming van computernetwerken tegen invasie van kwaadwillende gebruikers is een dure en geavanceerde industrie omdat hackers veel methoden gebruiken om een ​​systeem binnen te dringen.

Er bestaan ​​verschillende vormen van beveiliging tegen ongeautoriseerde toegang tot computernetwerken, zoals antivirussoftware en firewalls.

Een gebied dat vaak over het hoofd wordt gezien, is echter waar een computernetwerk het vandaan haalt, wat vaak een kwetsbaar aspect is voor een netwerk en een manier voor hackers.

De meeste computernetwerken gebruiken NTP (Network Time Protocol) als een methode om gesynchroniseerd te blijven. NTP is uitstekend in het tegelijkertijd houden van computers, vaak tot enkele milliseconden, maar is afhankelijk van één enkele tijd.

Omdat computernetwerken van verschillende organisaties met elkaar moeten communiceren, is het logisch om dezelfde tijd te hebben, wat de reden is dat de meeste computernetwerken synchroniseren met een bron van UTC (Coordinated Universal Time).

UTC, de wereldwijde tijdschaal van de wereld, wordt door atoomklokken en verschillende methoden voor het gebruik van UTC zijn beschikbaar.

Heel vaak gebruiken computernetwerken een internettijdbron om UTC te verkrijgen, maar dit is vaak het geval wanneer ze beveiligingsproblemen tegenkomen.

Het gebruik van internettijdbronnen laat een computernetwerk open voor verschillende kwetsbaarheden. Ten eerste, om toegang tot de internettijdbron mogelijk te maken, moet een poort open blijven in de systeemfirewall (UDP 123). Zoals met elke open poort, kunnen ongeautoriseerde gebruikers hiervan profiteren, met behulp van de open poort als een weg naar het netwerk.

Ten tweede, als de internettijdbron zelf als er mee wordt geknoeid, zoals door BGP-injectie (Border Gateway Protocol), dit tot allerlei problemen kan leiden. Door internettijdservers te vertellen was het een ander tijdstip of een andere datum, grote ravage kon ontstaan ​​als gegevens verloren gingen, systeemcrashes - een type Y2K-effect!

Ten slotte kunnen internettijdservers niet worden geverifieerd door NTP en kunnen ze ook onnauwkeurig zijn. Kwetsbaar om te latency en beïnvloed op afstand, fouten kunnen ook voorkomen; eerder dit jaar verloren enkele gerenommeerde tijdservers enkele minuten, waardoor duizenden computernetwerken de verkeerde tijd ontvingen.

Om volledige bescherming te garanderen, zijn dedicated en externe tijdservers, zoals Galleon's NTS 6001 zijn de enige veilige methode om UTC te ontvangen. Met behulp van GPS (of een radio-uitzending) een externe NTP tijdserver kan niet worden gemanipuleerd door kwaadwillende gebruikers, is tot enkele milliseconden nauwkeurig, kan niet afwijken en is niet gevoelig voor tijdfouten.

De sprekende klok van Groot-Brittannië viert zijn 75^th verjaardag deze week, terwijl de service nog steeds de tijd biedt om meer dan 30 miljoen bellers per jaar te overnemen.

De dienst, beschikbaar door 123 te bellen op een BT-vaste lijn (British Telecom), begon in 1936 toen het General Post Office (GPO) het telefoonnetwerk bestuurde. In die tijd gebruikten de meeste mensen mechanische klokken die gevoelig waren voor drift. Tegenwoordig biedt de BT-sprekende klok ondanks de veelvuldigheid van digitale klokken, mobiele telefoons, computers en een groot aantal andere apparaten nog steeds de tijd aan 30 miljoen bellers per jaar, terwijl andere netwerken hun eigen spreekkloksystemen implementeren.

Veel van het aanhoudende succes van de sprekende klok is misschien te danken aan de nauwkeurigheid die het houdt. De modern sprekende klok is nauwkeurig tot vijf milliseconden (5 / 1000ths van een seconde), en nauwkeurig gehouden door de atoomkloksignalen die door NPL (Nationaal Fysisch Laboratorium) en het GPS-netwerk.

Maar de presentator die de tijd 'na de derde slag' verklaart, voorziet mensen van een menselijke stem, iets wat andere methoden voor tijdschrijven niet bieden, en heeft mogelijk iets te maken met waarom zoveel mensen het nog steeds gebruiken.

Vier mensen hebben de eer gehad om de stem voor de spreekklok te geven; de huidige stem van de BT-klok is Sara Mendes da Costa, die de stem sinds 2007 heeft geleverd.

Natuurlijk vereisen veel moderne technologieën een nauwkeurige bron van tijd. Computernetwerken die om veiligheidsredenen moeten worden gesynchroniseerd en om fouten te voorkomen, hebben een bron van atoomkloktijd.

Netwerktijdservers, gewoonlijk genoemd NTP-servers na Network Time Protocol dat de tijd verdeelt over de computers in een netwerk, gebruikt u GPS-signalen die atoomklok-tijdsignalen bevatten, of door radiosignalen die worden uitgezonden door plaatsen als NPL en NIST (National Institute for Standards and Time) in de VS.

De bouw van de klok, ontworpen om de tijd voor 10,000-jaren te vertellen, is aan de gang in Texas. De ingebouwde klok staat 60 meter lang en heeft een wijzerplaat van bijna drie meter breed.

Gebouwd door een non-profitorganisatie, de Long Now Foundation, wordt de klok zo gebouwd dat hij niet alleen nog in 10,000-jaren staat, maar ook nog steeds de tijd aangeeft.

Bestaand uit een 300kg-tandwiel en een 140kg-staalslinger, schakelt de klok om de tien seconden in en beschikt hij over een deurbelsysteem dat 3.65 miljoen unieke gongvariaties mogelijk maakt - voldoende voor 10,000-jarenlang gebruik.

Geïnspireerd door oude technische projecten uit het verleden, zoals de Grote Muur van China en de piramides-objecten die ontworpen zijn om lang mee te gaan, bevat het klokmechanisme ultramoderne materialen die geen smering van onderhoud vereisen.

Omdat het echter een mechanische klok is, zal de Long Now-klok niet erg nauwkeurig zijn en moet hij worden gereset om drift te voorkomen, anders representeert de tijd in 10,000-jaren niet de tijd op aarde.

Zelfs atoomklokken, 's werelds meest nauwkeurige klokken, hebben hulp nodig bij het voorkomen van drift, niet omdat de klokken zelf drift zijn - atoomklokken kunnen een 100 miljoen jaar nauwkeurig blijven tot een seconde, maar de rotatie van de aarde vertraagt.

Om de paar jaar wordt een extra seconde toegevoegd aan een dag. Deze schrikkelseconden die zijn ingevoegd in UTC (Coordinated Universal Time) voorkomen dat de tijdschaal en de beweging van de aarde uit elkaar drijven.

UTC is de wereldwijde tijdschaal die alle moderne technologieën regelt van satellietnavigatiesystemen, luchtverkeersleiding en zelfs computernetwerken.

Hoewel atoomklokken dure laboratorium-gebaseerde machines zijn, is het ontvangen van de tijd vanaf een atoomklok eenvoudig, waarbij slechts een NTP tijdserver (Network Time Protocol) dat huisartsen of radiofrequenties gebruikt om tijdsignalen op te pikken die worden verspreid door atoomklokbronnen. Geïnstalleerd op een netwerk, en NTP tijdserver kan apparaten binnen enkele milliseconden van elkaar en van UTC laten lopen.

Als je ooit hebt geprobeerd om de tijd bij te houden zonder een horloge of klok, zul je je realiseren hoe moeilijk het kan zijn. Over een paar uur kun je binnen een half uur van het juiste moment komen, maar precieze tijd is erg moeilijk te meten zonder een of andere vorm van chronologisch apparaat.

Vóór het gebruik van klokken was het bijhouden van de tijd ongelooflijk moeilijk en zelfs het verliezen van dagen uit de jaren werd gemakkelijk om te doen, tenzij je het dagelijks bijhoudt. Maar de ontwikkeling van nauwkeurige uurwerken duurde lang, maar er zijn verschillende belangrijke stappen in de chronologie geëvolueerd die steeds kortere tijdmetingen mogelijk maakten.

Vandaag, met het voordeel van atoomklokken, NTP-servers en GPS-kloksystemende tijd kan worden gevolgd tot binnen een miljardste van een seconde (nanoseconde), maar dit soort nauwkeurigheid heeft de mensheid duizenden jaren gekost om te volbrengen.

Stonehenge-oude tijdregistratie

Stonehenge

Omdat de prehistorische mens geen afspraken hoefde te houden of op tijd op het werk moest komen, had hij weinig behoefte aan het kennen van de tijd van de dag. Maar toen de landbouw begon, werd het essentieel om te weten wanneer je gewassen moest planten. De eerste chronologische apparaten zoals Stonehenge worden verondersteld te zijn gebouwd voor een dergelijk doel.

Het identificeren van de langste en kortste dagen van het jaar (zonnewendes) stelde vroege boeren in staat te berekenen wanneer ze hun gewassen moesten planten, en voorzag waarschijnlijk veel spirituele betekenis in dergelijke gebeurtenissen.

zonnewijzers

Het leverde de eerste pogingen om de tijd gedurende de dag bij te houden. De vroege mens besefte dat de zon op regelmatige paden door de hemel bewoog, zodat ze hem als een methode van chronologie gebruikten. Zonnewijzers kwamen in allerlei gedaanten, van obelisken die grote schaduwen werpen tot kleine sierzonnewijzers.

mechanische klok

De eerste echte poging om mechanische klokken te gebruiken verscheen in de dertiende eeuw. Deze gebruikte echappementmechanismen en gewichten om de tijd te houden, maar de nauwkeurigheid van deze vroege klokken betekende dat ze meer dan een uur per dag zouden verliezen.

Slingerklok

Klokken werden voor het eerst betrouwbaar en accuraat toen slingers in de zeventiende eeuw begonnen te verschijnen. Terwijl ze nog steeds zouden afdrijven, betekende het slingerend gewicht van slingers dat deze klokken de eerste minuten konden bijhouden, en vervolgens de seconden die door engineering werden ontwikkeld.

Elektronische klokken

Elektronische klokken met behulp van kwarts of andere mineralen maakten nauwkeurigheid van delen van een seconde mogelijk en maakten het mogelijk om nauwkeurige klokken op de grootte van het polshorloge in te stellen. Hoewel mechanische horloges bestonden, zouden ze te veel gaan drijven en moesten ze constant worden opgewonden. Met elektronische klokken werd voor de eerste keer echte probleemloze nauwkeurigheid bereikt.

Atomic Klokken

Het bijhouden van de tijd tot duizenden, miljoenen en zelfs miljard delen van een seconde kwam toen de eerste atoomklokken aangekomen in de 1950's. Atoomklokken waren zelfs nauwkeuriger dan de rotatie van de aarde, dus Leap Seconds moest worden ontwikkeld om ervoor te zorgen dat de wereldtijd op basis van atoomklokken, Coordinated Universal Time (UTC) overeenkomt met het pad van de zon in de lucht.

Het argument over het gebruik van de Sprong Tweede blijft rommelen met astronomen die opnieuw oproepen tot de afschaffing van deze chronologische 'fudge'.

Galleon's NTS 6001 GPS

The Leap Second wordt toegevoegd aan Coordinated Universal Time om ervoor te zorgen dat de wereldtijd samenvalt met de beweging van de aarde. De problemen treden op omdat moderne atoomklokken zijn veel preciezer dan de rotatie van de planeet, die miniem varieert in de lengte van een dag, en geleidelijk vertraagt, zij het minutieus.

Vanwege de verschillen in tijd van de draaiing van de aarde en de ware tijd die atomaire klokken vertellen, moeten we af en toe seconden toevoegen aan de UTC-Leap-seconden op de wereldschaal. Voor astronomen zijn schrikkelseconden echter vervelend omdat ze zowel de spin-astronomische tijd van de aarde in de gaten moeten houden om hun telescopen op bestudeerde objecten te houden, als UTC, die ze als atoomklokbron nodig hebben om de ware astronomie uit te werken. tijd.

Volgend jaar willen een groep van astronomische wetenschappers en ingenieurs echter de aandacht vestigen op het gedwongen karakter van Leap Seconds op de Wereldradiocommunicatieconferentie. Ze zeggen dat de drift die wordt veroorzaakt door het niet opnemen van schrikkelseconden zo lang zou duren - waarschijnlijk meer dan een millennia, om een ​​zichtbaar effect te hebben op de dag, waarbij de middag geleidelijk verschuift naar de middag, er is weinig behoefte aan schrikkelseconden.

Of Leap Seconds blijven of niet, het verkrijgen van een nauwkeurige bron van UTC-tijd is essentieel voor veel moderne technologieën. Met een wereldeconomie en zoveel handel online, over continenten heen, voorkomt het garanderen van een enkele tijdbron de problemen die verschillende tijdzones kunnen veroorzaken.

Het is ook belangrijk om ervoor te zorgen dat ieders klok dezelfde tijd leest, en met veel technologieën is milliseconde nauwkeurigheid voor UTC van vitaal belang, zoals luchtverkeersleiding en internationale beurzen.

NTP-tijdservers zoals Galleon's NTS 6001 GPS, die milliseconde nauwkeurigheid kunnen leveren met behulp van het uiterst precieze en veilige GPS-signaal, zorgen ervoor dat technologieën en computernetwerken perfect synchroon functioneren met UTC, veilig en foutloos.

Juni 21 markeert de zomerzonnewende voor 2011. De zomerzonnewende is wanneer de as van de aarde is het meest geneigd om de zon, die de meest hoeveelheid zonneschijn voor elke dag van het jaar. Vaak bekend als midzomer dag, het markeren van de exacte midden van de zomer, periodes van daglicht korter na de zonnewende.

Voor de ouden, de zomerzonnewende was een belangrijke gebeurtenis. Weten wanneer de kortste en langste dagen van het jaar was het belangrijk om vroege agrarische beschavingen in staat om vast te stellen wanneer te planten en te oogsten.

Inderdaad, de oude monument van Stonehenge in Salisbury, Groot-Brittannië, is dacht te zijn opgericht om dergelijke gebeurtenissen te berekenen, en is nog steeds een belangrijke toeristische attractie tijdens de zonnewende, wanneer mensen reizen uit alle hoeken van het land om de gebeurtenis te vieren bij de oude website.

Stonehenge is daarom een ​​van de oudste vormen van tijdwaarneming op aarde, daterend uit 3100BC. Terwijl niemand precies weet hoe het monument werd gebouwd, werd gedacht dat de gigantische stenen van kilometers afstand waren getransporteerd - een gigantische taak gezien het wiel was toen nog niet eens uitgevonden.

Het gebouw van Stonehenge blijkt dat tijdwaarneming was zo belangrijk voor de Ouden als het is om ons vandaag. De noodzaak om te erkennen wanneer de zonnewende voorgedaan, is misschien wel de vroegste voorbeeld van synchronisatie.

Stonehenge waarschijnlijk gebruikt de instelling en de opkomst van de zon om de tijd te vertellen. Zonnewijzers gebruikten ook de zon om de tijd weg voor de uitvinding van klokken vertellen, maar we hebben een lange weg van het gebruik van dergelijke primitieve methoden in onze tijdwaarneming nu.

Mechanische klokken kwam eerst, en dan elektronische klokken die vele malen nauwkeuriger waren; wanneer echter atoomklokken in de 1950 werden ontwikkeld, tijdwaarneming werd zo nauwkeurig dat zelfs de rotatie van de aarde kon niet bijbenen en een geheel nieuwe tijdschaal, UTC (Coordinated Universal Time) is ontwikkeld dat verantwoord verschillen in rotatie van de aarde door het hebben sprong seconden toegevoegd.

Vandaag de dag, als u wenst te synchroniseren met een atoomklok, moet u aansluiten op een NTP-server die zal een UTC-tijd bron van GPS of een radio-signaal te ontvangen en u toelaten om computernetwerken synchroniseren te onderhouden 100% nauwkeurigheid en betrouwbaarheid.

Stonehenge-Oude tijdwaarneming

Ontwikkeling in kloknauwkeurigheid lijkt exponentieel toe te nemen. Van de vroege mechanische klokken, waren er slechts nauwkeurig tot ongeveer een half uur per dag, elektronische klokken ontwikkeld aan het begin van de eeuw die slechts dreef met een seconde. Door de 1950's werden atoomklokken ontwikkeld die nauwkeurig werden tot duizendsten van een seconde en jaar na jaar werden ze steeds preciezer.

Momenteel is de meest nauwkeurige atoomklok in het bestaan, ontwikkeld door NIST (National Institute for Standards and Time) verliest elke 3.7 miljard jaar een seconde; echter met behulp van nieuwe berekeningen onderzoekers suggereren ze kunnen nu een berekening bedenken die zou kunnen leiden tot een atoomklok die zo nauwkeurig zou zijn dat hij slechts elke 37 miljard jaar een seconde zou verliezen (driemaal langer dan het universum al bestond).

Dit zou het maken atoomklok nauwkeurig tot een quintillionth van een seconde (1,000,000,000,000,000,000th van een seconde of 1x 10¹⁸). De nieuwe berekeningen die de ontwikkeling van dit soort precisie kunnen ondersteunen, zijn ontwikkeld door de effecten van temperatuur op de minuscule atomen en elektronen die worden gebruikt om de atoomklokken 'tikken' te bestuderen. Door de effecten van variabelen zoals temperatuur uit te werken, beweren de onderzoekers dat ze de nauwkeurigheid van atoomkloksystemen kunnen verbeteren; echter, welke mogelijke toepassingen heeft deze nauwkeurigheid?

Atoomkloknauwkeurigheid wordt steeds relevanter in onze geavanceerde technologische wereld. Niet alleen zijn technologieën zoals GPS en breedband datastromen afhankelijk van nauwkeurige atoomkloktiming, maar het bestuderen van fysica en kwantummechanica vereist een hoge mate van nauwkeurigheid, waardoor wetenschappers de oorsprong van het universum kunnen begrijpen.

Om een ​​atoomkloktijdbron te gebruiken, voor precieze technologieën of computernetwerksynchronisatie, is de eenvoudigste oplossing om a te gebruiken netwerktijdserver; deze apparaten ontvangen een tijdstempel direct van een atoomklokbron, zoals GPS of radiosignalen uitgezonden door bijvoorbeeld NIST of NPL (National Physical Laboratory).

Deze tijdservers gebruiken NTP (Network Time Protocol) om de tijd rond een netwerk te verdelen en ervoor te zorgen dat er geen drift is, waardoor uw computernetwerk tot op milliseconde van een atoomklokbron nauwkeurig kan worden gehouden.

Network Time Server

Wanneer je iemand vertelt dat je een uur, tien minuten of een dag zult zijn, hebben de meeste mensen een goed idee hoe lang ze moeten wachten; echter, niet iedereen heeft dezelfde perceptie van tijd, en in feite hebben sommige mensen helemaal geen waarneming van tijd!

Wetenschappers die een nieuw ontdekte Amazone-stam bestuderen, hebben ontdekt dat ze geen abstract begrip van tijd hebben, volgens nieuwsberichten.

De Amondawa, voor het eerst gecontacteerd door de buitenwereld in 1986, herkent tijdsveranderingen niet als een apart concept, maar mist de linguïstische structuren met betrekking tot tijd en ruimte.

De Amondawa hebben niet alleen geen taalkundig vermogen om de tijd te beschrijven, maar concepten zoals werken gedurende de nacht, zouden niet worden begrepen omdat tijd geen zin heeft in hun leven.

Terwijl de meesten van ons in de westerse wereld de neiging hebben om bij de klok te leven, hebben we allemaal in feite continu verschillende percepties van tijd. Ooit opgevallen hoe de tijd vliegt als je plezier hebt, of gaat het heel langzaam in tijden van verveling? Onze tijdspercepties kunnen sterk variëren, afhankelijk van de activiteiten die we ondernemen.

Jagerpiloten, Formule 1-coureurs en andere sporters praten vaak over "in de zone zijn", waar de tijd vertraagt. Dit komt door de intense concentratie die ze in hun inspanningen inbouwen, waardoor hun perceptie afneemt.

Ongeacht verschillende tijdspercepties, kan de tijd zelf veranderen zoals die van Einstein Speciale Relativiteitstheorie aangetoond. Einstein suggereerde dat de zwaartekracht en intense snelheden de tijd zullen veranderen, waarbij grote planetaire massa's ruimte-tijd vertragen die het vertraagt, terwijl bij zeer hoge snelheden (dicht bij de snelheid van het licht) ruimtevaarders een reis zouden kunnen maken die naar waarnemers duizenden zou lijken jaar, maar wees slechts enkele seconden voor diegenen die met dergelijke snelheden reizen.

En als de theorieën van Einstein vergezocht lijken, is het getest met behulp van ultra-nauwkeurige atoomklokken. Atoomklokken op vliegtuigen die rond de aarde reizen of die verder van de baan van de aarde zijn geplaatst, hebben minieme verschillen met die op zeeniveau of op de aarde.

Atoomklokken zijn nuttige hulpmiddelen voor moderne technologieën en helpen ervoor te zorgen dat de wereldwijde tijdschaal, Universal Coordinated Time (UTC), wordt zo accuraat en waar mogelijk bewaard. En je hoeft je eigen niet te bezitten, zorg ervoor dat je computernetwerk trouw blijft aan UTC en is verbonden met een atoomklok. NTP tijdservers schakel allerhande technologieën in om een ​​atoomkloksignaal te ontvangen en houd zo nauwkeurig mogelijk te houden. Je kunt zelfs kopen atoomklokwandklokken die u precies de tijd kan geven, ongeacht hoeveel de dag "sleept" of "vliegt".

De datum van de lancering van de eerste Galileo-satellieten, de Europese versie van het Global Positioning System (GPS), is gepland voor midden oktober, zeggen de European Space Agency (ESA).

Twee Galileo in-orbit validering (IOV) satellieten worden gelanceerd met een aangepaste Russische Soyus raket in oktober, het markeren van een mijlpaal in de ontwikkeling van het Galileo-project.

Oorspronkelijk gepland voor augustus, zal de vertraagde oktober lancering lift off van spaceport ESA's in Frans-Guyana, Zuid-Amerika, met behulp van de nieuwste versie van de Sojoez-raket, 's werelds meest betrouwbare en meest gebruikte raket in de geschiedenis (Soyus was de raket die beide Sputnik aangedreven -de eerste orbitale Sat-en Yuri Gargarin-de eerste mens in de ruimte-in de ruimte).

Galileo, een gezamenlijk Europees initiatief, is ingesteld om de Amerikaanse gecontroleerde GPS, die gecontroleerd wordt door de Verenigde Staten militaire rivaal. Met zoveel technologieën aangewezen op satellietnavigatie en timing signalen, Europa heeft zijn eigen systeem voor het geval de VS beslist hun civiele signaal in tijden van nood (oorlog en terreur aanslagen zoals 9 / 11) verlaten vele technologieën uit te schakelen zonder de cruciale GPS signaal.

Momenteel GPS niet alleen controleert de woorden transport syste3ms met de scheepvaart, vliegtuigen en automobilisten in toenemende mate afhankelijk van het, maar GPS geeft ook timing signalen aan technologieën zoals NTP-servers, Zorgen voor een nauwkeurige en precieze tijd.

En het Galileo systeem te goed voor actuele GPS gebruikers, omdat interoperabel is en derhalve zal de precisie van de 30 jaar oude GPS netwerk, dat behoefte aan verbetering verhogen.

Momenteel is een prototype Galileo satelliet, GIOVE-B, is in een baan en is perfect functioneert voor de laatste drie jaar. Aan boord van de satelliet, zoals met alle mondiaal satellietnavigatiesysteem (GNSS), met inbegrip van GPS, is een atoomklokDat wordt gebruikt om een ​​tijdsignaal dat aarde-navigatiesystemen gebruiken om een ​​nauwkeurige plaatsbepaling trianguleren (door meerdere satellietsignalen) zendt.

De atoomklok aan boord GIOVE-B is momenteel de meest accurate atoomklok in baan en met gelijke techniek bestemd voor Galileo satelliet, dit is de reden waarom het Europees systeem nauwkeuriger dan GPS is.

Deze atoomklok systemen kunnen door NTP-servers, Een accurate en precieze vorm van de tijd, die vele technologieën afhankelijk zijn om synchroniciteit en nauwkeurigheid, met inbegrip van de meeste van 's werelds computernetwerken zorgen ontvangt.